maandag 6 januari 2014

Mijn 2-wielers -3- Honda CB650 SC

Het was december 1989 toen ik na een jaar geduldig zoeken en afwachten in Doorn de 650 SC in een showroom aantrof. Hé hé, dat werd tijd. In die showroom raakte ik al onder de indruk van de blauwe verschijning met zijn pikzwart blok en vier verchroomde dempers. Op de teller stond bijna 30.000 km. Echte km's zo verzekerde de verkoper mij, want de vorige, eerste eigenaar had de motor bij deze zaak gekocht en in onderhoud gehad. Na een proefrit was de overeenkomst snel gesloten.
Het weekend daarop ging ik de motor ophalen. Omdat ik hem voor woon werkverkeer ging gebruiken heb ik een topkoffer en zijtassen gemonteerd. Later ook valbeugels met aan elke kant een lamp erop. Die toevoeging deed ik, omdat ik op de binnenwegen een aantal keren een auto recht op me af zag komen. Ondanks het feit dat ik altijd met dimlicht rij. De extra lampen hebben wel geholpen, al kreeg ik twee keer een waarschuwing van de verkeershermandad. Maar nadat ik de reden had verteld, kneep men een oogje dicht. De 650 was een probleemloze motor. Het onderhoud deed ik zelf. Het blok had een elektronische ontsteking, die altijd goed stond. Klepjes stellen was ook nauwelijks nodig. Voor meer comfort heb ik er ook een windscherm opgezet. Dat scheelde een jas. Toen ik hem na zo'n 12 jaar intensief gebruik verkocht, stond er ruim 127.000 km op de teller. Het vier in vier uitlaatsysteem heb ik moeten vervangen door een vier in twee. Rond de 80.000 km heb ik de zuigerveren vervangen. Dat was alles. Omdat de kids inmiddels ook het rijbewijs hadden gehaald, reden ook zij op het blauwe beestje. Al was het in hun ogen natuurlijk een ouwe lullen fiets. Dat zeiden ze toen natuurlijk niet, maar pas nadat ze hun eigen motor hadden gekocht. Twee keer heb ik wat pech gehad. In Gouda zette ik hem een keer op de bok. Maar ik had niet in de gaten dat de motor naar links begon te hellen. De tegel eronder begon namelijk weg te zakken. Voordat ik kon ingrijpen drukte de tank al tegen een paal, met gevolg een (nauwelijks zichtbaar) deukje. Later, na het monteren van een nieuwe achterband, gaf ik iets te veel gas. De motor trok onder mijn kont weg, maar ik kon hem net op tijd opvangen en hem langzaam op z'n zij laten komen. Geen schade, wel schrik en weer een lesje.
De CB had blijkbaar een aantrekkelijk kontje, want ik ben twee keer van achteren aangereden. Beide keren toen ik voor een oranje verkeerslicht stopte. "Ik dacht dat u zou doorrijden", was in beide gevallen de verklaring van de veroorzakers. Weer alleen schrik en geen schade. Vooral omdat ik de botsing zag aankomen en het gas open draaide. Zo vielen beide klappen erg mee.
Inmiddels hadden we een tweewielerzaak en was het niet dringend nodig om na de verkoop van de 650 direct iets anders aan te schaffen. Ik was via Ben op goedkope wijze in het bezit gekomen van een oude Kawasaki Z400 twin in onderdelen.